در سکوت می توان نگاه را معنا کرد و آن را با عشق به دل پیوند زد می توان بهار را به دیدار برگهای خزان زده برد و برای رازقی های امید از عطر دوست داشتن گفت می خواهم سکوت کنم و تنها به حرف نگاهت گوش کنم
عشق از ازالست و تا ابد خواهد بود جوینده عشق بی عد د خواهد بود فردا که قیامت اشکارا گرد د هر دل که نه عاشق است رد خواهد بود
همه آزمون های خداوند هدفمند است، روزی نور را خواهی دید .او فقط می خواهد که به او اعتماد کنی، با ایمانت راه برو نه با چشمت
،خداوند انسان را در آب های عمیق فرو می کند .نه برای غرق کردنش، بلکه برای پاک کردنش
با یاد آوردن خداوند، درونت به تدریج روشن می شود .و به مراتبی از عدم دلبستگی به دنیا خواهی رسید
شاید ! شکوفه های احساسم را دریابد و دل دریایی ام را به پای بند می ریزم تا مجنون شود تنهایی ام را با نقاشی ام قسمت می کنم نقاشی ام بهار می شود ... !
در تلاطم نگاه مهتابی ات غرق می شوم نفسهایت ویرانم می کنند و من در سکوت رخوت آورم به معراج رفته ام انگشتانم را به بوی سپیدی پیوند می زنم
نوشته های دیگران()
